جهت دریافت روی تصویر کلیک کنید.
هر کسی از قبلت نان و نوایی دارد
هر که شد نوکر دربار شما آقا شد...
از کودکی به نام حسین آشنا شدم
این گونه بود، شکرخدا سر به راه شدم...
می گفت روی قبرم این شعر را بنویسید:
مرد غسال به جسم و سر من خورده مگیر
چند سالیست که از داغ حسین لطمه زنم
سر قبرم چو بخوانند دمی روضه شام
سر خود با لبه سنگ لحد می شکنم...